De installatie is gebaseerd op afbeeldingen van kwetsbare anonieme vrouwen die verzameld zijn uit het Leidsch Dagblad. De vrouwen van de foto’s vormen het uitgangspunt voor de installatie De Onbekende Heldin. De installatie bestaat uit grote keramische medailles en een gedicht dat men kan beluisteren in 9 talen middels een headset.
Vrouwen zijn een van de kwetsbare groepen in deze wereld. Daar worden wij dagelijks mee geconfronteerd via social media en andere kanalen. Met de installatie krijgen deze vrouwen aandacht die zij verdienen: een monument.
Bij de ontmoeting met een anonieme afbeelding van de vrouw vraag ik mij af: Wie is deze vrouw en waar bevindt zij zich op dit moment? Is deze vrouw überhaupt nog in leven en onder welke omstandigheden leeft zij? In onze westerse maatschappij , kunnen wij ons onvoldoende voorstellen hoeveel vrouwen er in gevaar zijn en hoe zij daar dagelijks overleven. Ook ervaar ik de kwetsbaarheid en de worsteling door de ogen van de media.
Naast het tonen van kwetbaarheid is er ook de vluchtigheid van de media. Berichten worden slechts een kort moment bekeken of gehoord. Zoals de krant dagelijks wordt gelezen en direct bij het vuil belandt. De beelden van de anonieme vrouwen worden letterlijk afval en de foto heeft geen impact meer.
Middels de installatie De onbekende heldin vraag ik aandacht voor kwetsbare vrouwen over de hele wereld en geef ik hen een blijvend gezicht. Door de totaliteit van deze installatie ervaar je als kijker zintuigelijk de kwetsbaarheid van de vergeten anonieme vrouwen.
Voor het gedicht dat ik had geschreven voor dit project zocht ik vertalingen. De talen moesten corresponderen met de landen waar de anonieme vrouwen vandaan kwamen. In mijn directe omgeving heb ik gezocht naar vrouwen die dit wilden en konden doen. Deze vrouwen hebben hun eigen vertaling ook ingesproken. De gedichten in de verschillende talen zijn te horen middels een headset bij de installatie. De ontmoetingen met deze vrouwen waren warm en vol liefde. De anonieme vrouw kwam hierdoor tot leven. Door deze ontmoetingen realiseerde ik me ook beter het betekent om uit je land te moeten vluchten en een nieuw leven te starten in een ander land met een andere cultuur.
De installatie is bedoeld om getoond te worden door heel Nederland. Om het gesprek over de vrouw in rampgebieden op gang te brengen. Het is fijn om gespreksavonden en diners te organiseren rondom dit thema. Dit doe ik dan samen met vrouwen groeperingen of sociaal maatschappelijke organisaties. Heeft U interesse in deze installatie voor een maatschappelijke instelling, of een ander doel, neem dan contact op via deze site.
